Interview | Blik op Youp Scheffer

Youp

On Wednesdays we wear pink. – Karen Smith

In deze rubriek geven wij beginnende theaterprofessionals de kans om iets over zichzelf te vertellen. Nadine Wijshoff geeft het stokje door. Vandaag vertelt danser Youp (23) over het theatervak: “Ik zou dolgraag ooit nog mijn guilty pleasure uit willen laten komen en staan in een hysterische musical. Het lijkt me geweldig om ooit zoiets te doen. Het is zo over de top, maar ergens ligt het zo dicht bij wie ik ben en daarom is het dus heel natuurlijk..”

DEZELFDE DROOM ALS MIJN ZUS

Youp
© Rob Hogeslag

Ik kom uit een groot gezin van vijf in Twente en ik ben 23 jaar. Daarnaast ben ik vijf minuten jonger dan mijn tweelingbroer. In Twente zat ik op de vooropleiding Theaterdans en nu woon ik in Rotterdam, samen met mijn vriend. Dit moment ben ik danser bij Conny Janssen Danst. Als klein jongetje keek ik altijd naar mijn zus en hoe zij danste. Dus besloot ik om ook te gaan dansen. Ik ben toen bij dezelfde amateurschool gaan dansen en daarna naar dezelfde vooropleiding gegaan. Zij ging toen naar de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten om aan de Jazz-Musical opleiding te gaan studeren en dat wilde ik dus ook. Dat is me gelukt en uiteindelijk heb ik daar zelf mijn eigen richting gekozen en nu ben ik hier beland.

ONDERZOEKEN ALS TWEEDE NATUUR

Ik werk zelf als een moderne danser en ik moet zeggen dat ik dat heel interessant vind. Er is altijd wel een onderzoek waarin ik kan duiken qua fysicaliteit, maar ook qua concept. Ik houd ervan om mijn eigen grenzen op te zoeken. Wanneer ben ik eerlijk met mijn lichaam en kan ik die grens overgaan en wanneer kan ik zo diep in mijn lichaam duiken dat het onderzoek een tweede natuur wordt? Hierdoor ben ik continu bezig met nieuwe dingen vinden, maar ook heb ik een guilty pleasure. Ik houd van musical. Heel erg. Ik luister er elke dag naar en ik leef voor de intense liedinterpretatie en dansjes. Als ik zou kunnen zingen had ik zeker ook in musicals willen staan.

DIE VRESELIJKE AUDITIES

Ik vind audities doen vreselijk. De auditie voor de hogescholen vond ik al enorm spannend en soms ging het ook heel goed, maar bij andere weer wat minder. Ik vond het super verwarrend. Daarna heb ik gelukkig voor stage weinig audities gedaan. Ik heb via school voor The Bodyguard auditie gedaan en voor CJD natuurlijk. Dat ging niet even makkelijk altijd, maar het is me wel gelukt. Ik vind het lastige aan audities de druk en de momentopnames. Ik werk liever met iemand naar een eindproduct toe en ga liever dan een onderzoek aan. Tijdens zo’n auditie kan ik niet het onderste uit de kan halen. Ik blokkeer en raak geïrriteerd en voor mij is dit frustrerend. Er zijn zo veel mensen voor die plekken. Sommige mensen gaan echt over lijken en dat werkt enorm op mijn zenuwen en ik presteer tot nu toe minder goed op zo’n moment. Ik heb nu dus het geluk dat ik hier kan blijven en zo ook met verschillende choreografen kan werken,  zodat ik niet elke productie opnieuw een auditie hoef te doen.

DE ONZEKERHEID VAN HET VAK

Het lastigste op dit moment vind ik dat ik mijn toekomst niet kan plannen. Ik houd van organiseren en plannen en werken naar een doel. Op dit moment weet ik niet waar ik over een jaar sta. Dit maakt het natuurlijk heel spannend, iets wat ik ook nodig heb, maar ik zou ergens toch ook wel het gevoel willen hebben dat ik zelf kan bepalen waar ik werk en met wie en dat het niet allemaal afhangt van de choreograaf of zij wel met mij willen blijven werken. De afhankelijkheid van werken in een gezelschap is lastig.

DOELEN STELLEN

Ik leef van contract tot contract en elke keer als het einde nadert hoop ik op
verlenging en dat maakt het soms wel moeilijk. Ik zit nog maar kort in het werkveld en daardoor heb ik natuurlijk niet al een naam en zekerheid voor een of ander project of een nieuw gezelschap. Maar het leuke eraan is dat je je eigen doelen één voor één kan halen en nieuwe kan maken. Na al het harde werken je dromen vervullen om ze daadwerkelijk te halen.

EEN DECOR VOL MET WATER

Ik heb in 2017 in Mirror Mirror gestaan. Dit was een locatievoorstelling in de Onderzeebootloods in Rotterdam. Midden in de haven in een oud gebouw. Het was een reprise en ik heb het de eerste keer zelf gezien. Toen ik hoorde dat ik dus daar in zou staan was ik in shock. Het was zo tof om te doen. De hele vloer stond onder water, er was een orkest en de locatie was gewoon adembenemend. Zelfs nu kan ik de woorden niet vinden om het te beschrijven. Om zoiets magisch te zien en vervolgens zelf te doen is echt
gewoon heel cool. Het laat zien dat hard werk beloond en dat je er gewoon voor moet gaan en vertrouwen op je eigen gevoel.

Youp
© Rob Hogeslag

TERUG IN DE TIJD

Als ik terugkijk op wat ik heb gedaan en hoe ik dat heb gedaan denk ik dat er nog veel meer in zit. Datgene wat ik echt anders zou doen, is op school. Ik wil niet zeggen dat ik daar niet mijn best deed, ik denk alleen dat ik all over the place was. Er was een lichte chaos omdat ik uit Twente naar Amsterdam kwam en alles nieuw was en ik nog veel bezig was met mijn identiteit. Hoewel dit ook heel belangrijk was, zou ik als ik nu weer op school was veel gerichter willen werken en minder mezelf laten afleiden door mijn omgeving op de momenten waarop ik zou moeten werken. Ik geloof dat mijn persoonlijke ontwikkeling net zo belangrijk is als mijn danstechnische ontwikkeling en ik denk dat ik heel gericht was op het vinden van wie ik nu was. Ik zou meer verdieping willen krijgen van wat ik toen op school allemaal heb gedaan.

Toen ik hoorde dat ik dus daar in zou staan was ik in shock.

FAVO VOORSTELLINGEN VAN YOUP

Ik heb een favoriete dansvoorstelling en een favoriete musical. Mijn favoriete dansmusical is Silent Screen van Paul Lightfoot en Sol León. Dit is een van de weinige dansvoorstellingen waar ik daadwerkelijk heb gehuild, aangezien ik bij dans te kritisch ben en bijna nooit een traan kan laten. Deze voorstelling blijft me altijd bij. Lightfoot en León maken sowieso altijd prachtige stukken. Ik houd van simpliciteit met een aangrijpend toneelbeeld en elke keer hebben ze zulke goede beelden, decors en kostuums. Het is altijd simpel maar precies wat ik wil zien op dat moment. Zo effectief en puur. En helemaal in Silent Screen. De hele atmosfeer en muziek zijn prachtig en het moment dat een danseres opkomt in een jurk met een sleep die letterlijk net zo groot is als het hele podium. Dit vind ik zelfs op video adembenemend. Ik houd van die drama, ze loopt alleen maar
rustig naar achter, maar het is zo mooi.

Mijn andere favoriet is Rent. Ik houd van een goede musical met een verhaal wat daadwerkelijk ergens over gaat, of het moet echt puur entertainment zijn, maar ik houd van iets wat eerlijk is en het niet beter wil laten lijken of proberen meer te zijn dan het is. Rent is een verhaal wat voor mij heel eerlijk voelt en het raakt me letterlijk altijd. Ik heb de
Nederlandse versie van M-Lab drie keer gezien en altijd ik zit er hardop te huilen, te janken zou je kunnen zeggen. Ik denk doordat er bijna tot geen decor gedoe was en het allemaal ging om het verhaal en de muziek. Ik kon en ik kan er zo diep in mee gaan.

DROMEN OVER LATER

Ik zou dolgraag ooit nog mijn guilty pleasure uit willen laten komen en staan in een hysterische musical. Het lijkt me geweldig om ooit zoiets te doen. Het is zo over the top, maar ergens ligt het zo dicht bij wie ik ben en daarom is het dus heel natuurlijk.

TIP VAN YOUP

Voor mij heeft een goede danser, techniek, maar denkt ook vooral zelf veel na. Dansen heeft meer te maken met identiteit en relaties tussen mensen dan met alles perfect doen en doen wat je choreograaf wilt. Hoe denk je er zelf over en kun je proactief zijn en het zelf al doen voordat het van je gevraagd wordt. Ga op onderzoek uit en wees geen trekpop van je opleiding of van je werkgever.

© Sabine van Vooren

Ik heb de Nederlandse versie van M-Lab drie keer gezien en altijd ik zit er hardop te huilen, te janken zou je kunnen zeggen.

© omslagfoto: Andreas ter Laak

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.